DRUGI OBRAZ
magisterska praca dyplomowa
Rodriguez Gallery
W obrazach tych przewijają się problemy relacji pełnego do pustego, pozytyw- negatyw, zagadnienie wnętrza obrazu, obecności, relacji figura-tło, a także ram. Ten cykl zaczął się jako objaw desperacji wynikającej z niemożności skonkretyzowania reprezentacji na płótnie malarskim.
Moja rola w dużej mierze polega na wsłuchiwaniu się w problemy wewnątrz malarskie, w dźwięk obrazu, stąd w obrazach występują mocne kontrasty między kolorowym jazgotem czy nawet kakofonią a jednobarwną, najczęściej białą ciszą. Ważnym terminem jest także szum, który powoduje niemożność skoncentrowania się i wyodrębnienia poszczególnego fragmentu składowego. To także nawiązanie do postmodernistycznego chaosu.
Obrazy stanowią rodzaj całości, prowadzą dialog między sobą, a także z przestrzenią. Jedne mówią co jest przedmiotem obrazu, drugie wskazują co nim nie jest. Próbują one zagłębić się w sam środek problemu malarstwa, to czym ono jest, często w sposób dziki i arogancki, a także ironiczny.
Chciałbym także, aby miały charakter kontemplacyjny, aby były powodami do myślenia o obrazie w ogóle.
magisterska praca dyplomowa
Rodriguez Gallery
W obrazach tych przewijają się problemy relacji pełnego do pustego, pozytyw- negatyw, zagadnienie wnętrza obrazu, obecności, relacji figura-tło, a także ram. Ten cykl zaczął się jako objaw desperacji wynikającej z niemożności skonkretyzowania reprezentacji na płótnie malarskim.
Moja rola w dużej mierze polega na wsłuchiwaniu się w problemy wewnątrz malarskie, w dźwięk obrazu, stąd w obrazach występują mocne kontrasty między kolorowym jazgotem czy nawet kakofonią a jednobarwną, najczęściej białą ciszą. Ważnym terminem jest także szum, który powoduje niemożność skoncentrowania się i wyodrębnienia poszczególnego fragmentu składowego. To także nawiązanie do postmodernistycznego chaosu.
Obrazy stanowią rodzaj całości, prowadzą dialog między sobą, a także z przestrzenią. Jedne mówią co jest przedmiotem obrazu, drugie wskazują co nim nie jest. Próbują one zagłębić się w sam środek problemu malarstwa, to czym ono jest, często w sposób dziki i arogancki, a także ironiczny.
Chciałbym także, aby miały charakter kontemplacyjny, aby były powodami do myślenia o obrazie w ogóle.
